Koncentrator określany jest jako mini fabryka tlenu, z kolei butle służą do jego przechowywania pod ciśnieniem. Aparat tlenowy ze względu na brak gazu pod ciśnieniem jest w pełni bezpieczny, jego stosowanie nie wiąże się z ryzykiem pożaru. Dodatkowo ilość dostarczanego tlenu jest nieograniczona. Urządzenia te są łatwe w obsłudze i nie stwarzają problemów z uzupełnieniem. Butle to droższa eksploatacja, musimy liczyć się z kosztem wynajmu i każdorazowego napełniania, o którym należy pamiętać przed całkowitym wyczerpaniem zapasów tlenu. Koncentratory to bardziej korzystne rozwiązanie, butle wybierają raczej pacjenci dla których istotna jest niezależność przeprowadzenia tlenoterapii od dostępu do prądu oraz cicha praca urządzenia.
Zasada działania aparatów.
Aparaty tlenowe to urządzenia wytwarzające tlen medyczny z powietrza atmosferycznego. Pobierają one powietrze, sprężają je i oddzielają tlen od azotu. Separacja zachodzi dzięki obecności sit molekularnych, czyli specjalnych filtrów, które nie przepuszczają azotu i oddają tlen. Koncentratory zapewniają pacjentom stały dostęp do powietrza ze zwiększoną zawartością tlenu, które jest na bieżąco produkowane.
Koncentrator tlenu zwiększa stężenie
tlenu w powietrzu które jest podawane choremu poprzez kaniulę donosową lub
maseczkę. Urządzenie używane jest przy niedotlenieniu spowodowanym chorobami
płuc, nowotworami, schorzeniami kardiologicznymi, klasterowym bólem głowy.
Urządzenie jest bezpieczniejsze od butli tlenowej ponieważ nie posiada
zbiornika ze sprężonym gazem, tlen wytwarzany jest na bieżąco. W odróżnieniu od
butli tlenowej nie wymaga napełniania , może wytwarzać tlen 24h/dobę. Jedynym
wymogiem jest podłączenie do prądu. Brak zasilania jest równoznaczny z brakiem
tlenu.
Czym jest tlenoterapia?
Tlenoterapia jest postępowaniem leczniczym w przewlekłej niewydolności oddechowej. Celem jest zwiększenie stężenia tlenu w pęcherzykach płucnych co w konsekwencji poprzez nasycenie hemoglobiny tlenem i jego dostarczenie do tkanek, ma zapobiec kwasicy oraz innym następstwom wynikającym z niedotlenienia organizmu.
Tlenoterapia wykazuje kluczowe korzyści dla organizmu:
- zapobiega następstwom wynikającym z niedotlenienia organizmu,
- zwiększa wydolności układu krążeniowo-oddechowego,
- łagodzi efekty uboczne przyjmowania farmaceutyków,
- wpływa na prawidłowe działanie układu odpornościowego,
- spowalnia proces starzenia się skóry,
- ma działanie bakteriobójcze, wirusobójcze i grzybobójcze,
- wspomaga leczenia wielu chorób.
Tlenoterapia wykorzystywana jest w leczeniu wielu schorzeń układu oddechowego, nerwowego, krwionośnego, pokarmowego, moczowego, a także w onkologii, ginekologii, regeneracji tkanki łącznej i wielu innych. Oto najczęstsze wskazania jej zastosowania:
- POCHP,
- rak płuc,
- astma,
- niewydolność krążenia,
- włóknienie płuc,
- mukowiscydoza,
- migrena,
- depresja,
- anemia,
- niedociśnienie,
- Alzheimer,
- Parkinson,
- stwardnienie rozsiane,
- porażenie mózgowe,
- profilaktyka przeciwzawałowa,
- chroniczna niewydolność mózgu,
- stłuszczenie wątroby,
- nadwrażliwość na zmiany pogody,
- chroniczna niewydolność mózgu,
- nowotwory i profilaktyka nowotworowa,
- zminimalizowanie efektów ubocznych naświetleń
- uwarunkowane neurotycznie impotencja,
- przyspieszenie gojenia złamań, ran i odleżyn.
W niektórych przypadkach terapia tlenowa może być szkodliwa, a nawet niebezpieczna. Oto najczęstsze przeciwwskazania:
- ciąża,
- nadczynność tarczycy,
- epilepsja – tlenoterapia może wywołać lub nasilić ataki,
- gorączka
- zwiększone nadciśnienie,
- terapia immunosupresyjna po transplantacjach,
- infekcje i alergie,
- tlenoterapia nie jest wskazana dla pacjentów po przeszczepach narządów,
- choroba wieńcowa,
- niektóre schorzenia kardiologiczne i przebyte zawały,
- procesy chroniczne zapalne o podłożu autoimmunologicznym.