Choroba Parkinsona jest jedną z najpoważniejszych chorób neurologicznych. Odbiera samodzielność, sprawia, że pacjent staje się z czasem całkowicie zależny od osób trzecich, a opieka nad nim jest często długotrwała, wymaga poświęceń i zmiany domu w miejsce bardziej przyjazne osobom niesamodzielnym. Poradzenie sobie z ciężką chorobą, opiekowanie się bliskim to ciężka codzienna praca.
Na czym polega choroba Parkinsona?
Choroba Parkinsona to choroba neurodegeneracyjna, która może być uwarunkowana genetycznie oraz środowiskowo. U osób z Parkinsonem zaczyna brakować dopaminy, neuroprzekaźnika, który odpowiada za impulsy nerwowe. Choroba rozwija się powoli i długo, prowadząc do tego, że pacjenci szukają pomocy u lekarzy, kiedy jej stan jest już zaawansowany. Zwykle rozpoznawana jest u osób starszych, po 65. roku życia, kiedy to wyraźnie można zauważyć spowolnienie ruchowe, drżenie kończyn, wzmożone napięcie mięśni, a także depresję, pogorszenie węchu czy zaparcia.
Opieka nad osobą chorą na Parkinsona
Osoba chora na Parkinsona powinna cały czas trenować ciało oraz umysł. Regularne ćwiczenia pod okiem fizjoterapeuty oraz w domu minimalizują dolegliwości związane z chorobą. Wzmocnienie mięśni może ograniczyć drżenie kończyn, które nie tylko utrudnia codzienne funkcjonowanie, ale także bardzo obciąża organizm. Dobranie odpowiedniej dawki ruchu do możliwości pacjenta i regularne wykonywanie ćwiczeń jest rolą rehabilitanta, ale ćwiczyć należy także w domu. Osoby z Parkinsonem powinny także jak najczęściej chodzić na spacery. Niezbędne jest także ćwiczenie umysłu: czytanie, rozwiązywanie zagadek logicznych, granie w gry, które wymagają skupienia na konkretnym zadaniu. Chory powinien także w miarę możliwości sam wykonywać pewne obowiązki domowe, ponieważ są one dobrym treningiem dla rąk.
Niestety nawet regularne ćwiczenia nie sprawią, że postępowanie choroby się zatrzyma. Rodzina pacjenta musi liczyć się z tym, że z czasem ich pomoc będzie niezbędna i coraz częściej potrzebna w wielu nawet zwyczajnych czynnościach. Gdy chory ostatecznie będzie przykuty do łóżka, sytuacja jeszcze bardziej się skomplikuje. Chory będzie wymagać karmienia, przebierania, pomocy w najprostszych czynnościach. Z czasem sytuacja może zmusić rodzinę do zatrudnienia doświadczonej pielęgniarki.
Przygotowanie domu dla chorego na Parkinsona
Dopóki chory jest w miarę samodzielny, często mieszka sam w domu albo z rodziną. Żeby jak najdłużej mógł funkcjonować bez pomocy, warto dostosować mieszkanie do jego potrzeb. Najpierw warto usunąć wszelkie dywany, chodniki, wysokie progi, które utrudniają poruszanie się i mogą być przyczyną wywrócenia się. Jeśli w mieszkaniu znajdują się śliskie podłogi, chory powinien posiadać odpowiednie bezpieczne obuwie. Niezwykle ważne jest wyposażenie łazienki, toalety i kuchni w urządzenia, które będą dla chorego łatwiej dostępne.
W łazience, zamiast wanny, najlepiej zamontować prysznic z niskim brodzikiem. Dookoła powinny znajdować się uchwyty, a w prysznicu lub wannie mata antypoślizgowa.
Uchwyty łazienkowe warto także zamontować w toalecie. Półki, szafki i przedmioty toaletowe nie powinny być umieszczone na znacznych wysokościach.
Osoba chora na Parkinsona, mająca problemy z poruszaniem się, powinna jak najwięcej spacerować, dlatego zakup wózka inwalidzkiego powinien być ostatecznością. Lepiej w pierwszej kolejności zdecydować się na tzw. pomoce ortopedyczne, takie jak laski, kule czy balkoniki.